Çocuklarda El Göz Koordinasyonu
Ahmet Polat
El göz koordinasyonu, gözlerimizle aldığımız bilgiyi işleyerek ellerimizin yapması gerektiği işlemi belirleyip ellerimize bu komutun gitmesi ve ellerimizin hareketi ile yapılacak işlemin tamamlanmasıdır. 
Günlük hayatımızda yaptığımız birçok şey el göz koordinasyonun iyi olması sonucu yaptığımız işlerdir. Bu yüzden küçük yaşta bu özelliğin gelişiyor olmasının farkında olmamız önemlidir. Eğer bu konuyla ilgili çocuğumda bir eksiklik varsa bunun çözümünü bir an önce araştırıp gereğini yapmalıyız. Aksi taktirde çocuğumuz ilerde denge bozukluğu ve hareket eksikliği gibi problemler yaşayabilir.
Günlük hayatta yaptığımız işleri düşünelim. Ellerimiz ile yaptığımız her şey el göz koordinasyonu sonucu yaptığımız hareketlerdir. Yazı yazmak veya çizim yapmak için kalem kullanmak veya aynı şekilde yazı için klavye kullanmak bir el göz koordinasyon becerisi sonucu meydana gelir. Çünkü beynimiz elimize nasıl hareket etmesi gerektiğini ve yazılmak istenen veya çizilmek istenen şeyin hangi hareketler sonucu meydana geleceğini bildirir ve ellerimizde bu komutu sorunsuz uygular. Sonuç olarak harika bir el göz koordinasyonu örneği yaşamış oluruz.
Araç kullanırken hem dikkat hem de el göz koordinasyonu çok önemlidir. Gözlerimiz gördüğü bilgiyi beyne iletiyor ve beynimizin ellerimize verdiği komut ile direksiyon çeviriyoruz, vites değiştiriyoruz. Bir anahtarı deliğe sokmak mükemmel bir el göz koordinasyonu örneğidir. Ve spor dalları. Hemen hemen her spor dalında el göz koordinasyonu gerekir ve bu özelliği zayıf olan çocukların gelişimi için spor mükemmel bir araçtır. Futbol da kaleciler bu özelliği en çok oyunculardır ancak diğer sporcularda gerektiği zaman bu özelliği kullanmak zorunda kalır. Bu özelliğin en çok geliştiği spor dalı basketbol, voleybol ve tenistir. Basketbol ve tenis tamamen el ile oynanan iki oyun olduğu için el göz koordinasyonu eksik olan bir çocuğun oynaması oldukça zordur.
El göz koordinasyonunu geliştirmek için; çocukları spor kurslarına göndererek bu özelliğin uzmanlar tarafından geliştirilmesine destek olabiliriz. Ancak her zaman bir kursa gönderme durumumuz olmayabilir. Bu durumda ise devreye biz yani anne babalar girmek zorunda. Bir çocuğun bu özelliği doğuştan çok iyi de olabilir ya da çok kötü de olabilir. Her iki durumda da çalışmalar yapmak önemlidir. Birisinde geliştirmek için birisinde de kötüyü iyi hale getirebilmek için. Evde bir adet küçük top bulunması bu çalışma için yeterlidir. Çocuk topu eliyle tutar ve havaya atıp tutmaya çalışır. Önce 5 cm, sonra 10 cm derken topun yüksekliği her 5 sektirmeden sonra artarak yükselmelidir. Bu çalışmayı her iki eli ile de yapması gerekir. Çocuk solak o yüzden sağ ele gerek yok gibi düşünceler asla olmamalı. Ardından çocuk topu sağ elinden sol eline sol elinden de sağ eline atıp tutarak çalışma yapar. Her 5 tekrar da bir ellerin birbirine uzaklığı artmalıdır. Siz topu elinize alıp çocuğu karşınıza alın. Kısa mesafede topu çocuğa atın tutmasını isteyin yeteri kadar tuttuktan sonra biraz daha uzağa yine yeteri kadar tuttuğunda yine biraz daha uzağa giderek çalışmayı devam ettirin. Çocuğu duvarın karşısına yerleştirin ve duvara yakın mesafede topu duvara atıp tekrar yakalasın. Yeterince tuttuktan sonra biraz daha uzaklaşarak bu çalışmayı devam ettirin.
Bu çalışmalar çeşitlendirilebilir. Siz sevgili veliler topla ilgili daha nice çalışmalar çıkarabilirsiniz. Hayal gücünüze ve çocuğunuzun yapabilme özelliğine göre çalışmayı arttırmak konusunda sakın çekinmeyin. Bunların dışında eğer imkânımız varsa çocuğumuzu muhakkak bir spor kursuna gönderelim ve mümkünse bu basketbol, voleybol veya tenis olsun. Yukarıda da dediğimiz gibi el göz koordinasyonunu en iyi geliştiren spor dalları bunlardır. Yukarıdaki top çalışmalarını yaparak çocuğumuzun el göz koordinasyonunu ölçebiliriz ve iyi ya da kötü olduğunun sonucuna vardıktan sonra çalışmaların yoğunluğunu ayarlayabiliriz. Tabi bu çalışmayı yaparken çocuğun yaşına göre hareket edin. Tutup ta 3 yaşındaki çocuktan bir buçuk iki metre mesafeden atılan tenis topunu yakalamasını beklemeyelim. Bu çalışmalarda yaş faktörünü göz ardı etmeyelim.
Bu özelliğin gelişmiş olması çocuğumuzun kaliteli bir gençlik dönemi yaşamasına olanak sağlar. Ve eğer sporcu olmasını istiyorsak bu özelliğin kesinlikle gelişmiş olması lazım. Bu özelliğin her aşamasının kontrolü velide olmalıdır. Çok zor tespit edilecek bir durum olmadığı için ilk gözlemde veli bu özelliğin az veya yeterli olduğunun farkına varabilir ve gerekli çalışmaları yapmak için başlayabilir. Unutmayın bu özelliğin gelişimi hiçbir zaman yeterli değildir ve her zaman gelişime açıktır. Ne kadar çok gelişirse o kadar yetenekli bir çocuğumuz olur. Onların yeteneği bizim gurur kaynağımızdır. Biz onların gelişimine katkıda bulunalım ki onlar bizi gururlandırsın.
Araç kullanırken hem dikkat hem de el göz koordinasyonu çok önemlidir. Gözlerimiz gördüğü bilgiyi beyne iletiyor ve beynimizin ellerimize verdiği komut ile direksiyon çeviriyoruz, vites değiştiriyoruz. Bir anahtarı deliğe sokmak mükemmel bir el göz koordinasyonu örneğidir. Ve spor dalları. Hemen hemen her spor dalında el göz koordinasyonu gerekir ve bu özelliği zayıf olan çocukların gelişimi için spor mükemmel bir araçtır. Futbol da kaleciler bu özelliği en çok oyunculardır ancak diğer sporcularda gerektiği zaman bu özelliği kullanmak zorunda kalır. Bu özelliğin en çok geliştiği spor dalı basketbol, voleybol ve tenistir. Basketbol ve tenis tamamen el ile oynanan iki oyun olduğu için el göz koordinasyonu eksik olan bir çocuğun oynaması oldukça zordur.
El göz koordinasyonunu geliştirmek için; çocukları spor kurslarına göndererek bu özelliğin uzmanlar tarafından geliştirilmesine destek olabiliriz. Ancak her zaman bir kursa gönderme durumumuz olmayabilir. Bu durumda ise devreye biz yani anne babalar girmek zorunda. Bir çocuğun bu özelliği doğuştan çok iyi de olabilir ya da çok kötü de olabilir. Her iki durumda da çalışmalar yapmak önemlidir. Birisinde geliştirmek için birisinde de kötüyü iyi hale getirebilmek için. Evde bir adet küçük top bulunması bu çalışma için yeterlidir. Çocuk topu eliyle tutar ve havaya atıp tutmaya çalışır. Önce 5 cm, sonra 10 cm derken topun yüksekliği her 5 sektirmeden sonra artarak yükselmelidir. Bu çalışmayı her iki eli ile de yapması gerekir. Çocuk solak o yüzden sağ ele gerek yok gibi düşünceler asla olmamalı. Ardından çocuk topu sağ elinden sol eline sol elinden de sağ eline atıp tutarak çalışma yapar. Her 5 tekrar da bir ellerin birbirine uzaklığı artmalıdır. Siz topu elinize alıp çocuğu karşınıza alın. Kısa mesafede topu çocuğa atın tutmasını isteyin yeteri kadar tuttuktan sonra biraz daha uzağa yine yeteri kadar tuttuğunda yine biraz daha uzağa giderek çalışmayı devam ettirin. Çocuğu duvarın karşısına yerleştirin ve duvara yakın mesafede topu duvara atıp tekrar yakalasın. Yeterince tuttuktan sonra biraz daha uzaklaşarak bu çalışmayı devam ettirin.
Bu çalışmalar çeşitlendirilebilir. Siz sevgili veliler topla ilgili daha nice çalışmalar çıkarabilirsiniz. Hayal gücünüze ve çocuğunuzun yapabilme özelliğine göre çalışmayı arttırmak konusunda sakın çekinmeyin. Bunların dışında eğer imkânımız varsa çocuğumuzu muhakkak bir spor kursuna gönderelim ve mümkünse bu basketbol, voleybol veya tenis olsun. Yukarıda da dediğimiz gibi el göz koordinasyonunu en iyi geliştiren spor dalları bunlardır. Yukarıdaki top çalışmalarını yaparak çocuğumuzun el göz koordinasyonunu ölçebiliriz ve iyi ya da kötü olduğunun sonucuna vardıktan sonra çalışmaların yoğunluğunu ayarlayabiliriz. Tabi bu çalışmayı yaparken çocuğun yaşına göre hareket edin. Tutup ta 3 yaşındaki çocuktan bir buçuk iki metre mesafeden atılan tenis topunu yakalamasını beklemeyelim. Bu çalışmalarda yaş faktörünü göz ardı etmeyelim.
Bu özelliğin gelişmiş olması çocuğumuzun kaliteli bir gençlik dönemi yaşamasına olanak sağlar. Ve eğer sporcu olmasını istiyorsak bu özelliğin kesinlikle gelişmiş olması lazım. Bu özelliğin her aşamasının kontrolü velide olmalıdır. Çok zor tespit edilecek bir durum olmadığı için ilk gözlemde veli bu özelliğin az veya yeterli olduğunun farkına varabilir ve gerekli çalışmaları yapmak için başlayabilir. Unutmayın bu özelliğin gelişimi hiçbir zaman yeterli değildir ve her zaman gelişime açıktır. Ne kadar çok gelişirse o kadar yetenekli bir çocuğumuz olur. Onların yeteneği bizim gurur kaynağımızdır. Biz onların gelişimine katkıda bulunalım ki onlar bizi gururlandırsın.
Yorum Bırak