Çocuklar izlemeyi severler, çevrelerinde olan biteni, ailelerinde geçen iletişimi, birbirlerine kullandıkları söz ve mimikleri çok kısa sürede fark edebilirler. Çocuklar önce izler, sonra yaparlar. Söylediklerimizi, söylemeden önce düşünmeli ve çocuğumuzun beyninde bırakabileceği izleri göze alarak hareket etmeli ve konuşmalıyız.

Çocuklar doğdukları andan itibaren birtakım seslerle gözlerini Dünya'ya açarlar. Çevresinde farklı seslerin olduğunu, sesin kaynağını anlama yetisini ilerleyen zamanlarda daha iyi kavrar. Bu kavrama olayı zamanla iletişime doğru açılan bir kapı olur ve çocuk-ebeveyn ilişkisini güçlü bir hale getirir. İletişimin kaynağı ailedir ve aile bunu doğru sürdürdüğü sürece çocuk kendisini ifade etmeyi öğrenir.