Zen, dünya çapında milyonlarca insan tarafından uygulanan bir Budist geleneğinin Japonca adıdır. Tarihsel olarak, Zen uygulaması Çin, Kore, Japonya ve Vietnam'da ortaya çıktı ve daha sonra Batı'ya geldi. Zen, onu benimseyen her kültürün kendi vurguları ve zevkleriyle yaptığı gibi, birçok biçim alır. Geleneksel olarak konuşursak, “Zen” bir sıfat değildir (olduğu gibi, onlar tamamen zen idi). Zen, kendisi de eski Hint dili Sanskritçe'deki konsantrasyon veya meditasyon kelimesi olan dhyana'nın bir çevirisi olan Çince Chan kelimesinin Japonca çevirisidir. (Zen, Korece'de Seon veya Son, Vietnam'da Thien’dir.) Budizm, yaklaşık 2000 yıl önce Hindistan'dan Çin'e geldiğinde, Taoizm ve Konfüçyüsçülük ile karşılaşmış, her ikisinin de bazı unsurlarını özümsemiş, diğerlerini reddetmiştir. Chan ortaya çıkan gelenektir. Bu bağlamda Chan, Japonca'da zazen olarak bilinen oturma meditasyonu yoluyla geliştirilen zihin kalitesine atıfta bulunur, birçok Zen Budistinin geleneğin en önemli uygulaması olarak gördüğü.
Zen Budizmi Nasıl Ortaya Çıktı?
Yüzyıllar boyunca, ilk Budist ülke olan Hindistan, yavaş yavaş yüzlerce mezhep ve alt mezhep ve binlerce kutsal yazı ve bu yazılar hakkında on binlerce yorum üretti. Çinliler çok uzun yıllar boyunca kendi ikiz gelenekleri olan Konfüçyüsçülük ve Taoizm'e değer verdiler ve "Orta Krallık" sınırlarının ötesinden gelen barbarların getirdiği ideolojilere karşı dirençliydiler. Ayrıca Çinliler için yurtdışından Budist mesajını sindirme konusunda ciddi bir dilsel zorluk vardı. Sanskritçe, duyarlılık ve söz dizimi açısından Çince'den o kadar farklıydı ki, çeviri neredeyse imkansızdı.
Zen'in Kurucusu Kim?
Gerçekten var olup olmadığından emin olamasak da Bodhidharma, Çin'deki Zen Budizminin efsanevi kurucusudur. 520 civarında Çin'e geldiği söyleniyor. (Budizm o zamana kadar Çin'de yaklaşık 400 yıldır biliniyordu.) Kısa süre sonra imparatora çağrıldı ve kendisine soruları vardı.
İmparator: “Öğretilere göre, tapınaklar inşa etmek ve keşişlere bağış yapmakla kazandığım değeri nasıl anlayabilirim?” diye sordu…
Genellikle somurtkan, kukuletalı, sakallı bir figür olarak tasvir edilen Bodhidharma, “Hiçbir liyakat yok” diye karşılık verdi.
"Öyleyse Buda'nın Kutsal Gerçeklerinin anlamı nedir?" imparator sordu.
Bodhirma: "Boş, kutsal hiçbir şey yok," diye cevap verdi…
Şok olan imparator buyurgan bir şekilde sordu: "Bana kim böyle hitap ediyor?"
"Bilmiyorum," diye yanıtladı Bodhidharma, topuklarının üzerinde döndü ve bir daha geri dönmediği mahkemeyi terk etti. Uzak bir manastıra tamir etti, burada söylendiğine göre, dokuz yıl boyunca duvara dönük oturdu, sürekli meditasyon yaptı. Öğrencinin samimiyetini test etmek için, tek bir öğrenci aradı ve Bodhidharma onu görmeyi reddetti. Öğrenci bütün gece dışarıda karda durdu. Sabah, ciddiyetinin bir göstergesi olarak Bodhidharma'ya kopmuş kolunu sundu. Keşiş bu şekilde Bodhidharma'nın varisi oldu ve böylece Çin'de Zen aktarımı başladı.
Zen Pratiğinin Yöntemleri Nelerdir?
Zazen veya Zen Meditasyonu
Zen Budizmi sonunda çalışma ve ritüel gelenekleri geliştirmiş olsa da kişisel deneyime yaptığı vurgu onu her zaman uygulamaya yönelik bir gelenek haline getirmiştir. Uygulama meditasyondur. “Oturan Zen” keşişlerin meditasyon pratiği için her sabah erkenden kalktıkları ve minder üzerinde hareketsiz, oldukça sessiz saatlerde, uzun inzivalar yaptıkları zen eğitim merkezlerinde uygulanır.
Zazen nedir?
Kelimenin tam anlamıyla "oturan Zen" anlamına gelir. Basitçe söylemek gerekirse, Zen tarzında yapıldığı gibi “oturarak meditasyon” iyi bir duruşta dik, tamamen uyanık ve hazır olana kadar karnınızdan nefes almaya dikkat edin.
Zazen son derece basit bir uygulamadır. Genellikle adımlar, aşamalar veya fırfırlar olmadan öğretilir. Ustaları “Otur!” dedikleri zaman, bununla kastettiği, iyi duruşta dik oturun, tamamen uyanık ve hazır olana kadar karnınızdan nefes almaya dikkat edin anlamındadır. Aydınlanma ve yoğunlukla bu mevcut olma duygusu, zazen'in özüdür ve Zen meditasyonuna birçok yaklaşım olmasına rağmen, hepsi buna geri döner.
Koan Uygulaması
Koan Zen'de bir koanın tefekkür edilmesi zazen uygulamasıyla başlar. Uygulayıcı beden ve nefes ile yoğun mevcudiyete gelir ve daha sonra kelimeler ve anlam çözülene ve koan “görülen”e kadar koan'ı neredeyse fiziksel bir nesne olarak gündeme getirir, nefes alarak tekrar tekrar tekrar eder. Bu uygulama genellikle, uygulayıcının özel görüşmeler için ziyaret ettiği nitelikli bir Zen koan öğretmeni tarafından yönetilen yoğun bir geri çekilme bağlamında yapılır. Öğrenci, koan hakkındaki anlayışlarını sunar (ne kadar topal olursa olsun) ve öğretmenden aramayı yeniden yönlendiren bir yanıt alır (ne kadar az anlaşılır olursa olsun), onun da şans, azimle koanın gücüne varılır.
