Gezegende dolaşan dinozorların sonunu işaret eden son kitlesel yok oluştan yaklaşık 65 milyon yıl sonra, bilim adamları, böyle bir başka imha olayının başlarında olduğumuz konusunda uyarıyorlar. Diğerlerinden farklı olarak, bu altıncı toplu yok oluş veya Antroposen neslinin tükenmesi, insanların neden olduğu tek şeydir ve iklim değişikliği, habitat tahribatı, kirlilik ve endüstriyel tarımın hepsi bir rol oynamaktadır. Kitlesel yok oluşlarda, tüm türlerin en az dörtte üçü yaklaşık 3 milyon yıl içinde yok olur. Bazı bilim adamları, şu anki hızımızla, birkaç yüzyıl içinde bu sayıyı kaybetme yolunda olabileceğimize inanıyor. Yalnızca önümüzdeki birkaç on yılda, en az 1 milyon tür yok olma riskiyle karşı karşıya. Bu, 2019'da yayınlanan önemli bir rapordaki bir tahmine göre ancak birçok bilim adamı bunun eksik sayılabileceğini söylüyor. Biyoçeşitlilikteki tam bir çöküşün sonuçlarını tahmin etmeye çalışmak neredeyse kara bir sanattır, ekosistemler inanılmaz derecede karmaşıktır. Ancak bilim adamları, neslinin bu hızla devam etmesi gerektiğine dair birkaç net tahmin olduğu konusunda hemfikir. Ve tüm efektler, bir Jenga oyunu gibi ayrılmaz bir şekilde bağlantılıdır.

Gıda Güvenliği Kaybı

Göreceğimiz ilk şey, yiyeceğimizin çoğu tozlaşmaya bağlı olduğu için gıda arzımızın oldukça belirgin bir şekilde azalmaya başlaması olacak. İnsanlar ve ekosistemler arasındaki etkileşimi gösteren modeller. Dünyanın gıda arzının yaklaşık üçte birinin arılar gibi tozlayıcılara bağlı olduğunu ve ölürlerse tarımsal verimin düşebilir. Bazı mahsul zararlıları, avcılar düştükçe gelişebilir ve monokültür hasatlarını daha da etkiler. Milyonlarca insan beslenme ve geçim kaynakları için vahşi türlere, özellikle de yok olmaya karşı özellikle hassas olan kıyı ve iç su balıkçılığına bel bağlamaktadır. Araştırmalara göre, artan kuraklık ve sel ile de bağlantılı olacak bu gıda güvenliği eksikliği, özellikle Sahra altı Afrika ve Güneydoğu Asya'nın bazı bölgeleri olmak üzere en çok yoksul bölgeleri vuracak.

Toprak Verimliliği

Kritik mikroorganizmalar ölürse toprağın kalitesinin de bozulması beklenir. Verilerde yeterince temsil edilmemesine rağmen, bazı araştırmacılar potansiyel olarak diğer türlerden daha hızlı bir oranda yok olduklarına inanıyor. Bunların ortadan kalkması, erozyonun kötüleşmesine yol açabilir, bu da daha fazla sele ve ayrıca mahsul büyümesini yine etkileyen daha düşük doğurganlığa neden olabilir. Organik madde bir bakıma her şeyi bir arada tutan yapıştırıcıya benziyor. Bir pasta gibi düşünürseniz, içinde ekmek kırıntıları, un ve kuru meyveler gibi bazı kuru malzemeler var, ama bunlar yumurtalar ve şişmanlar. Bunun üzerine onu bir arada tutun ve yumuşak ve duygusal hale getirin ve ona şeklini verin.

Su Kıtlığı ve Doğal Afetler

Dünyanın tatlı suyunun çoğu, bu yaşam kaynağını temizleyen ve yeniden dağıtan sulak alanlardan geliyor. Örneğin, nehirler ve sulak alanlar tarafından beslenen Himalaya su kulesi, yaklaşık iki milyar insanı besliyor. Bu gibi sistemler, alg patlamaları ve bitki örtüsünün azalması gibi etkiler sonucunda çökerse, insanlık içme ve tarımsal kullanım için çok fazla su kaybedebilir. Ormanlar çekildikçe, yağış düzenleri muhtemelen evapotranspirasyon (buharlaşma ve bitki terlemesi yoluyla nemin atmosfere geri döndüğü süreç) etkilenerek Amazon'da hem de ülkemizde görüldüğü gibi manzarayı daha da kurutacak şekilde değişecektir. Araştırmalara göre 2015'ten itibaren her yıl yaklaşık 10 milyon hektar (24 milyon dönüm) ormanın kesildiğini tahmin ediyor.

Atmosferdeki karbondioksitin temel düzenleyicileri olan ağaçların ve bitki örtüsünün kaybıyla birlikte, iklim değişikliğinin daha da kötüleşmesi ve daha aşırı hava olaylarını tetiklemesi bekleniyor. Daha kuru koşullar ve sağlıksız ormanlar da orman yangını riskini artırır. Bu arada, mahsul kıtlığı ve diğer ekolojik tehditler, insanlar kıtlıktan ve azalan kaynaklar üzerindeki çatışmalardan kaçarken büyük olasılıkla kitlesel göçleri tetikleyecektir.

Direnç Kaybı ve Daha Fazla Salgın

İnsanlar olarak yaptığımız şey, tüm gezegeni, özellikle de üretim ekosistemlerini savunmasız hale gelecek şekilde basitleştirmektir. Dayanıklılığa genellikle sürpriz bilimi denir. Çok istikrarlı koşullarla yaşıyorsanız ve her şey tahmin edilebilirse, bu biyolojik çeşitlilik tamponuna ihtiyacınız yoktur. Ancak daha öngörülemeyen durumlarla daha çalkantılı zamanlarda yaşıyorsanız, bu tür seçenekleri portföyü son derece önemli hale geliyor. Araştırmacılar ayrıca, vahşi hayvanlar ve insanlar habitat parçalanması ve doğal sistemlerin bozulması yoluyla daha yakın temas kurdukça, biyolojik çeşitlilik kaybının artan pandemi riskine yol açabileceği konusunda uyardılar.

Bunun hâlihazırda sık sık dile getirilen örneği, yarasalarla dolu içi boş bir ağaçta oynayan çocukların neden olduğuna inanılan Batı Afrika'daki 2014 Ebola salgınıdır. COVID'in kökeni hala belirsiz olsa da, bazı bilimsel çalışmaların sonuçları onu vahşi yarasalarla ilişkilendiriyor.

Miras, Kültür ve Somut Olmayan Varlıkların Temel Bir Kaybı

Bu etkiler yalnızca ölçülebilen etkilerdir. Pek çok çevreci ve bilim insanı için türlerin neslinin tükenmesine pervasızca izin vermek, vandalizme benzer. Hayatta kalsak ve feci sonuçlardan kaçınsak bile, dünya kitlesel yok oluşlarla büyük ölçüde ve geri dönülemez bir şekilde küçülecekti.

Tür Kaybı Tersine Çevrilebilir Mi?

Bu felaket tahminlerine rağmen, iyimser olmak için bazı nedenler var. Dünyadaki yaşamın korunmasıyla ilgili bazen aşılmaz gibi görünen ihtimaller vardır. Ancak diğer yandan, çok sayıda ilham verici başarı öyküsü ve insanların gidişatı değiştirebildiği vaka örnekleri de vardır. Araştırmalar, koruma çabalarının işe yaradığını gösteriyor. Yakın tarihli bir araştırma, koruma müdahaleleri olmasaydı, kayıpların 1993'ten bu yana üç ila dört kat daha kötü olacağını buldu.