Aslında spor olarak telaffuz etmek doğru mu değil mi bir düşündüm. Egzersiz demek daha mı doğru olur bilmiyorum ama. Evet ikisi de doğru telaffuz. Egzersiz için gerçekten ailemizden bir beklenti içinde olmamıza gerek yok. Kendi odamızda bile egzersiz yapabilecekken ailemizi bahane etmek biraz saçma olur değil mi? Spor, egzersize göre kendi başımıza daha zor halledebileceğimiz bir durumdur ancak imkansız değildir. Biz de bu yaşlardan geçtik. Ortaokul, lise seviyesinde spor yaptık, gün içinde okul bahçelerine gidip futbol oynadık, basketbol oynadık, sınıf arkadaşlarımızla halı saha maçları yaptık ve bunların genelde hepsine tek başıma gittim geldim. Lisanslı bir basketbol oyuncusuydum ve antrenmanlarımız hafta sonu sabah saat 9:30 da oluyordu. Evdeki herkes uyuyorken ben kendi başıma kalkıp hazırlanıp antrenmana gidiyordum ve bunları yaparken lise birinci sınıfa gidiyordum. Yani demem şu ki sevgili gençler; ailemizi bahane etmek tembellikten arkasına sığındığımız bir bahanedir sadece. Eğer biz istersek her şeyi yaparız. Çünkü artık gençliğe doğru ilerliyoruz ve bahane üretmenin ve tembelliğin arkasına sığınmamalıyız. Yapmamız gereken elbette bazı şeyler var spor yapmayı ailemizden bağımsız da yapabilmemiz için. Bunlardan en önemlisi ailemize bir güven kazandırmalıyız. Yaşadığımız dünya o kadar kötü bir durumda ki ailemiz bizi yalnız bakkala bile göndermekten korkar durumdayken biz antrenmanlara gitmekten bahsediyoruz. Ailemiz benim çocuğum yapmaz inancına sahip olmalı ve bu inancı biz kazandıracağız onlara. Diğer bir hususta çevremizi iyi araştırmalıyız. En yakınımızda hangi kurslar var, hangi takımların antrenmanı var, biz hangisine gidebiliriz, hangisine ilgiliyiz. Bunların iyi bir muhasebesini yapmalıyız. Daha sonra bu kursların özelliklerini ve biz hangisine gitmek istiyorsak onu ailemize güzelce bir açıklamalıyız. Bu antrenmanlara tek başımıza gidebileceğimize de onları ikna ettikten sonra şimdi ailemize olan bağlılığımızı azaltıp kendi başımıza antrenmanlara gidip gelebiliriz. Bu durumu egzersiz yapmak için de kullanabiliriz. Sokağa çıkıp yürüyüş yapmak, evimize yakın bir spor tesisine gidip koşu yapmak, orada egzersiz hareketlerini yapmak için de ailemizin bilgisi dahilinde ancak onlara bağlı olmadan hareket edebiliriz. Günlük egzersizimizi yaparak vücudumuzu zinde tutup gelişimini sürekli hale getirmek bizim elimizde ve bunu ailemize kabul ettirmekte bizim elimizde. Sevgili gençler, bu yazımızdan şöyle bir yanlış anlam çıkarmayın. Spor yapmak için, egzersiz yapmak için ailenizi ezin geçin. Tek başınıza gidin sporunuzu yapın demiyoruz. Biz her zaman ailemize bağlı hareket etmek durumundayız. Onların yaptığımız her şeyden bilgisi olmalı ve bizim kontrolümüzü sağlamalarına yardımcı olmalıyız. Ben kendimden örnek verirken yanlış anlamalara da ortam hazırlamış olmak istemem. Benim antrenman yaptığım sahaya annem benden daha çok gidip orayı kontrol etmiştir güvenli mi değil mi diye. Benim basketbol koçumla babam benden daha çok konuşmuştur ve onu benden daha iyi tanıyordur çünkü beni emanet etmek için bunların hepsini bilmeli. Sizler de bu doğrultuda hareket edin ailenizden bağımsız olma cümlesini sakın yanlış anlamayın. Tembellik etmediğimiz, bahane üretmediğimiz sürece ailemiz her zaman bizim arkamızda olacaktır. siz yeter ki onlara bir şeyler yapmak istediğinizi gösterin. Onların iznini alın ama spor yapmak için sürekli onlardan bir hamle beklemeyin. Demek istediğimiz şey tam olarak ta bu aslında. Yapmak isteyin ama yapmak için başkalarının bir şey yapmasını beklemeyin.