Spor, tüm dünyada kabul görmüş ve dil, din, ırk ayrımı yapmadan her insanı bir araya getirebilen kültürel ve evrensel bir olgudur. Bu da sporun dünya barışı üzerinde ne kadar etkili olduğunun bir göstergesidir. Barışın asıl en büyük göstergesi olimpiyatlardır. Çünkü olimpiyatlar sayesinde ülkeler birbirlerine saygı çerçevesi içerisinde davranır ve olumsuz davranışlardan kaçınırlar. Olimpiyatlara katılan ülkeler birbirleri arasında saygınlık kazandıkları gibi tüm dünya ülkeleri tarafından da kabul görür ve saygıya değer bulunurlar. Olimpiyatlarda ortaya çıkabilecek olan herhangi bir olumsuzluk tüm dünyanın ilgisini çekeceği için ülkeler böyle bir olumsuzluk yaşamaktan veya buna sebep olmaktan özenle kaçınırlar. Bu da spor aracılığı ile ülkelerin birbirine saygılı davranmasını ve barış içinde bir organizasyon geçmesini sağlar. Olimpiyatların yanı sıra milli müsabakalar da ülkeler arasındaki ilişkiler açısından oldukça önemlidir. Devlet politikaları gereği birbiri ile problem yaşayan ülkeler milli müsabaka söz konusu olduğunda bu problemi bir kenara bırakıp sadece spora odaklanırlar.

Bu milli müsabakalar bir bakımdan siyasi ilişkiler içinde önemlidir. Örneğin iki problemli ülke arasında milli futbol müsabakası olduğunu düşünelim. Örneğin A ülkesi B ülkesine maç için gittiğinde orda karşılanması, misafir edilmesi, müsabaka öncesinde milli marşa karşı olan saygı, oyuncuların ve kenardaki ekibin taraftarlar tarafından nasıl tepki gördüğü B ülkesinin de maç için A ülkesine gittiğinde karşılaşacağı tepkinin bir göstergesidir. B ülkesinin davranışı hoş olursa A ülkesi de hoş karşılar ve spor bir dostluk göstergesi olur. Bunun zıttı örnekler ara sıra görülse de genelde sporun barışçıl yanı hep ağır basmıştır ve çoğu problem bu misafirperverlik sayesinde aşılmıştır. Ülkelerin siyasi çıkarları için birbirlerine ters düştükleri konu oldukça fazladır. Ticaret olsun, ülkelerin birbirlerine karşı tutumları ve söylemleri olsun ilişkiler için her zaman önemlidir ve bunlardan kaynaklı bir problem baş gösterdiği zaman çözümü kolay kolay olmayan bir durum haline gelebilir. Bu iki ülke özellikle olimpiyat arenasında karşı karşıya geldiği zaman durum çok daha farklı olur ve spor sayesinde, sporun birleştirici özelliği sayesinde sağlıklı bir iletişim kurulabilir. Çünkü olimpiyat organizasyonlarında dünyanın gözü bu ülkelerin üzerinde olacağı için iki tarafta ve hatta bu taraf sayısı ikiden de çok olabilir bu taraflar konuşmalarından tutunda atacakları adıma kadar dikkat etmek zorunda olacaklardır. Ve saha içinde oynanacak ve siyasi konularla alakası bile olmayan müsabakalar bu olgunluğu sağlayacak ve oluşabilecek problemleri daha doğmadan engelleyecektir. Bu durumu kişiler arası olan problemler için de düşünebiliriz.  Problem yaşayan iki iş arkadaşını düşünün. Bu iki insan bir futbol organizasyonunda karşılaşırsa ve hatta aynı takımda olursa birbirine karşı olan kırgınlığı azalarak biter.  Veya çocuklarımız için düşünelim. Arkadaşıyla kavga eden çocuğumuz bir oyun oynama söz konusu olduğu zaman hemen barışır ve küskünlüğü hemen unutur.

Olimpiyatlar, milli müsabakalar ve kulüplerin Avrupa arenasında birbirleri ile yapacağı müsabakalar sayesinde ülkeler minimum düzeyde problem yaşar hale gelmiştir ve bu durum gözle görülecek kadar önemli bir düzeyde. Sporun birleştirici ve barışçıl yanı belki de oluşabilecek daha büyük problemleri önlüyor. Bunların yanı sıra ülkeler söz sahibi olabilmek için de, kendilerini ön plana çıkarmak için de bu müsabakalarda veya organizasyonlarda daha güçlü takım kurmak ister ve sadece sporun ön planda olması içinde birbirleri ile olan problemleri ya rafa kaldırırlar ya da dünya ülkelerinin gözüne güzel görünmek için tamamen çözerler ve bu doğrultuda demeçler verirler. Bugüne kadar hep vücudumuza olan faydalarını konuştuğumuz spor bakın yeri geldiğinde dünya barışını sağlıyor. Yeri geldiğinde tahmin bile edemeyeceğimiz problemlere yol açabilecek tartışmalara çözüm buluyor. İnsanlar mecburen de olsa  sayesinde el sıkışmak zorunda kalıyor ve ülkeler arasında olabilecek savaşlar önleniyor. porS ülkeler için bile bu kadar önemliyken biz hala spora tedirginlikle mi bakıyoruz?