Jüpiter güneş sistemindeki en büyük gezegendir. Uygun olarak, Roma mitolojisindeki tanrıların kralının adını almıştır. Benzer şekilde, eski Yunanlılar gezegene Yunan panteonunun kralı Zeus'un adını verdiler. 1610'da Galileo, Jüpiter'in dört büyük uydusunu, Io, Europa , Ganymede ve Callisto, şimdi Galilean ayları olarak bilinir, keşfettiğinde Jüpiter, evreni ve kendimizi görme biçimimizde devrim yaratmaya yardımcı oldu . Bu, gök cisimlerinin Dünya'dan başka bir nesnenin etrafında dönerken görüldüğü ilk zamandı ve Kopernik'in Dünya'nın evrenin merkezi olmadığı görüşüne büyük destek verdi.

Jüpiterin Fiziksel Özellikleri

Jüpiter, diğer tüm gezegenlerin toplamından iki kat daha büyüktür. Muazzam gezegen yaklaşık 80 kat daha büyük olsaydı, aslında bir gezegen yerine bir yıldız olurdu. Jüpiter'in muazzam hacmi 1300'den fazla Dünya'yı tutabilir. Bu, Jüpiter bir basketbol topu büyüklüğünde olsaydı, Dünya bir üzüm büyüklüğünde olurdu demektir.

Jüpiter, gezegenin çapının %80 ila %90'ına kadar uzanan helyum açısından zengin bir sıvı metalik hidrojen tabakasıyla çevrili, yoğun, belirsiz bir bileşime sahip bir çekirdeğe sahiptir. Jüpiter'in atmosferi, çoğunlukla hidrojen ve helyumdan oluşan güneşe benzer. Jüpiter'i çevreleyen renkli açık ve koyu şeritler, gezegenin üst atmosferinde 335 mil (539 km/s) hızla hareket eden güçlü doğu-batı rüzgarları tarafından yaratılıyor. Aydınlık bölgelerdeki beyaz bulutlar donmuş amonyak kristallerinden oluşurken, karanlık kuşaklarda diğer kimyasallardan oluşan daha koyu bulutlar bulunur. Görünür en derin seviyelerde mavi bulutlar bulunur. Statik olmaktan uzak, bulutların çizgileri zamanla değişir. Atmosferin içinde elmas yağmuru gökyüzünü doldurabilir. En geniş noktasında, Büyük Kırmızı Nokta, Dünya'nın yaklaşık iki katı büyüklüğündedir ve kenarı, merkezi etrafında saat yönünün tersine yaklaşık 270 ila 425 mil (430 ila 680 km/s) hızla döner. Spot küçüldü oranı son yıllarda yavaşlama olmasına rağmen, oldukça uzun bir süre için.

Jüpiter'in devasa manyetik alanı, Dünya'nın gücünün yaklaşık 20.000 katı ile güneş sistemindeki tüm gezegenlerin en güçlüsüdür. Bu elektriksel olarak düzenli radyasyon gezegenimizin aylar ve halkalar patlamaların elektronlar ve diğer elektrik yüklü parçacıklar yoğun bir kuşağında yüklü parçacıkları trans daha gibi daha ağır korumalı uzay aracı hasar verecek kadar bir insan için 1000 defa öldürücü seviyede, daha NASA Galileo probu. 
Jüpiter ayrıca diğer tüm gezegenlerden daha hızlı döner, kendi eksenindeki dönüşünü tamamlaması 10 saatten biraz daha az zaman alırken, Dünya için 24 saattir. Bu hızlı dönüş, Jüpiter'in ekvatorda şişmesine ve kutuplarda düzleşmesine neden olur.

Jüpiter, Dünya'da tespit edilebilecek kadar güçlü radyo dalgaları yayınlar. Bunlar iki biçimde gelir. Jüpiter'in büyük uydularından en yakını olan Io, Jüpiter'in manyetik alanının belirli bölgelerinden geçtiğinde meydana gelen güçlü patlamalar ve Jüpiter'in yüzeyinden ve radyasyon kuşaklarındaki yüksek enerjili parçacıklardan gelen sürekli radyasyon.

Jüpiterin Yörüngesi ve Dönme Hızı

• Güneşten ortalama uzaklık: 483.682.810 mil (778.412.020 km). Karşılaştırıldığında: Dünya'nın 5,203 katı.
• Günberi (güneşe en yakın yaklaşım): 460.276.100 mil (740.742.600 km). Karşılaştırıldığında: Dünya'nın 5.036 katı.
• Aphelion (güneşten en uzak mesafe): 507.089.500 mil (816.081.400 km). Karşılaştırıldığında: Dünya'nın 5,366 katı.

Jüpiter'in Uyduları

Dört büyük uydusu ve çevresinde dönen birçok küçük uydusu ile Jüpiter kendi başına bir tür minyatür güneş sistemi oluşturur. Jüpiter'in bilinen 79 uydusu vardır ve bunların adları çoğunlukla Roma tanrılarının sevgilisinden gelmektedir. Jüpiter'in Io, Europa, Ganymede ve Callisto adlı en büyük dört uydusu, Galileo Galilei tarafından keşfedildi.

Ganymede güneş sistemimizdeki en büyük uydu olduğu gibi Merkür ve Plüton'dan da oldukça büyüktür. Ayrıca kendi manyetik alanına sahip olduğu bilinen tek uydudur. Ay, buz katmanları arasında en az bir okyanusa sahiptir, ancak birbiri üzerine yığılmış birkaç buz ve su katmanı içerebilir. Ganymede, 2022'de fırlatılması ve 2030'da Jüpiter'in sistemine ulaşması planlanan Avrupa Jüpiter Buzlu Ay Kaşifi (JUICE) uzay aracının ana hedefi olacak.

Io , güneş sistemimizdeki volkanik olarak en aktif cisimdir. Volkanlarının püskürttüğü kükürt, Io'ya biberli pizzaya benzeyen lekeli sarı-turuncu bir görünüm verir. Io, Jüpiter'in yörüngesinde dönerken, gezegenin muazzam yerçekimi, Io'nun katı yüzeyinde 300 fit (100 metre) yüksekliğe yükselen ve volkanik aktivite için yeterli ısı üreten "gelgitlere" neden olur. Bu sıvının bir kısmı yüzeyden Europa'nın güney kutbunda yeni tespit edilen düzensiz tüyler halinde fışkırır. NASA'nın Europa Clipper görevi buzlu ayı keşfetmek için 2020'lerde fırlatılacak planlı bir uzay aracı olan şimdi B aşamasında (tasarım aşaması). Ayın yaşanabilirliğini incelemek için 40 ila 45 uçuş gerçekleştirecek. Callisto, dört Galile uydusu arasında en düşük yansıtıcılığa veya albedoya sahiptir. Bu, yüzeyinin koyu renksiz kayadan oluşabileceğini düşündürmektedir.

Jüpiter'in Halkaları

Jüpiter'in üç yüzüğü, NASA'nın Voyager 1 uzay aracıyla sürpriz oldu onları 1979'da gezegenin ekvatoru çevresinde keşfettiğinde her biri Satürn'ün halkalarından çok daha sönüktü. Ana halka düzleştirilmiştir. Yaklaşık 20 mil (30 km) kalınlığında ve 4.000 mil (6.400 km) genişliğindedir.

Halo adı verilen iç bulut benzeri halka, yaklaşık 12.000 mil (20.000 km) kalınlığındadır. Halo, taneleri ana halkanın düzleminden uzağa iten elektromanyetik kuvvetlerden kaynaklanır. Bu yapı, ana halkadan gezegenin bulut tepelerine kadar yarıya kadar uzanır ve genişler. Şeffaflığı nedeniyle incecik halka olarak bilinen üçüncü halka, aslında Jüpiter'in üç uydusu Amalthea, Thebe ve Adrastea'dan gelen üç mikroskobik enkaz halkasıdır. Muhtemelen çapı 10 mikrondan küçük olan, sigara dumanında bulunan parçacıklarla yaklaşık aynı boyutta olan toz parçacıklarından oluşur ve gezegenin merkezinden yaklaşık 80.000 mil (129.000 km) dış kenarına kadar uzanır ve içlerine doğru uzanır. Yaklaşık 18.600 mil (30.000 km). Hem Jüpiter hem de Satürn'ün halkalarındaki dalgalanmalar, kuyruklu yıldızlardan ve asteroitlerden gelen etkilerin işaretleri olabilir.