Size kokuyu nasıl anlatabilirim bilemiyorum. Ne şekli ne de görüntüsü vardır. Onu ancak hislerimize dokunuşu ve anılarımızdaki bir olaya ya da bir ana etkisiyle anlatabilirim. Araştırmalara göre görsel hafıza ile kodlanan anıların bir sene içerisinde %50’si silinirken, koku hafızası anıların %65’ini korumayı başarıyormuş. Çoğu zaman kişilere sevgimizi çiçeklerle ifade ederiz. Kır çiçeklerinin kokusu özümüzde bir saflığın, temizliğin simgesidir hatta dünya yükünün bir anlık hafifliğini o kokuyla hissedebiliriz diyebilirim. Yaşamadığımız bir bahçenin kokusunu içimize çeker gibi oluruz. O bahçeyi bilmesek de görmesek de o hayalimizin bahçesini o kokularla hissederiz.   Gül kokusunun ayrı bir gizemi vardır. Sevgilinin kokusudur. Aşığın sevgiliye özlemini anlatır. O gül bazen anı olarak yastık altında kurutulur. Kokusu kitapların arasına saklanır ve mühürlenir. Daha bir çok koku var ki anlatmakla bitmez. Mesala birkaç örnek daha verelim: Klor kokusuyla temizlik yapılmış bir evi ve bu evden bir kahve kokusu geliyorsa evin hanımı temizliğini bitirmiş, kendine bir yorgunluk kahvesi yapmıştır ve o kahve kokusuyla anlık huzurunun keyfini çıkarıyordur. Yazmak için eğildiğin boş kağıda bakarken dişlerinin arasındaki kalemin kokusu , dalına tırmandığın bir ağacı hatırlatabilir. Gölgesinde uyuduğun bir hatıraya götürebilir. Fırından gelen kurabiye kokusu, sıcak bir yuva da annenin güzel telaşını, merhametle bakışını, saçlarına dokunan elini hissedebiliriz. Ne çok koku biriktiririz hayatımızda. Çocukluğumdan hatırladığım bayramlardaki kolonya kokusunu hiç unutamam. Göğü kucaklayıp ellere dökülen bir yağmur suyu gibiydi çocukluğumuzdaki kolonya. Çam kokulu ormanlar, limon kokan bahçelerin ferahlığıydı o cam şişe. Babamın tıraş sonrası keyfi, Annemin banyo sonrası parfümü Gelen misafire kolonya dökmek şeker ikram etmek bir bayram geleneği Velhasıl her evin hatırası, her evin hikayesidir kolonya. Bayramın olmazsa olmazıdır kolonya. Güzel kokular biriktirin hayatınızda ve güzel insanlar çünkü onların güzel kokan huyları vardır.