Hayatı sıfırlamak yeniden başlamak için daima bir kriz gerekir. Her şeyin tükendiği an yeni bir hayatın başlagıncıdır artık. Geriye dönüşün olmadığı daima ileriye akan zaman suyunda biz de bir çakıl taşı gibi sürüklenerek ileriye yuvarlanacağız. Normal bir yaşamı yaşayarak kuracağız. Daha önce rutinlerimiz vardı yaptığımız işler alışkanlıklarımız vardı, şimdi bunları düşünerek tekrar inşa etmek için önümüzde bir fırsat var. Otomatik davranışlarımızı ,alışkanlıklarımızı değiştirmek durumundayız. Çünkü biz korundukça başkalarını korumuş oluyoruz. Başkaları kendini korudukça o bizi korumuş oluyor. Şu anda sadece kendimiz için değil kendimizi korurken başkalarını da korumuş oluyoruz Atalarımızın, büyüklerimiz söylediği söz vardır: ‘Ya yeni hal veya izmihlal’ diye. Yani yeni duruma ya uyum sağlayacağız ya da yok olacağız. Yaşadığımız salgın hastalıkla beraber küresel bilince dönmemiz gerekliliğinin farkına varmış olmamız gerekmekte. Herkes birbirine göbekten bağlı benim iyiliğim ile başkasının iyiliğinin arasında bir fark yok. Ne zaman bitecek bu hastalık diye sorulan bir soruya ‘Dünya da ne zaman biterse bizde de o zaman bitecek.’ diye cevap veriliyor. Başka çaresi yok ilerlemek için bilinçli hareket etmeliyiz. Eski alışkanlıklara dönmekte ısrar etmek çevremizdekilerin canını yakmaya devam edecektir. İlk başta zor gelir. Kabuk değiştiriyoruz çünkü sancılı bir süreçtir bu, farkında olup farkındalığı kabul edenler daha çabuk yol alacaktır. Direnç gösterenler ise korkularıyla yüzleşene kadar gerçeği göremeyeceklerdir. Hayatı hepimizin adına eşitleyemeyiz elbette fakat birbirimizi tamamlamak için gayret edebiliriz. Bir şey varsa herkes için vardır. Kendimizden çıkarak gerçek bakışa dönebiliriz Hey dostum, Hastalıkta ve sağlıkta, iyi günde ve kötü günde hepimiz aynı dünyada, birlikteyiz.