Bazen, neredeyse farkında olmadan, hikâyenin kötü adamları oluyoruz, bir nevi Kırmızı Başlıklı Kız'ın “kurtu” oluyoruz. Bu zamanlarda bakış açısını değiştirme alıştırması yapmalıyız. Biz büyük kötü kurduz çünkü birisini iyi bir sebeple azarladık, doğruyu yüksek sesle söyledik veya değerlerimize göre hareket ettik. Biz kötü kurduz çünkü onların hayatlarına müdahale ettik ve "yapmamız gereken" şeyi yapmadık. Etrafımızdakileri “iyiler ve kötüler” diye sınıflandırıp ayırma tuzağına düşmek tehlikelidir. Bunu o kadar sık yapıyoruz ki neredeyse fark edemiyoruz. Örneğin, bir çocuk itaatkâr, sakin ve sessizse, ona hemen “iyi” deriz. Bununla birlikte, eğer karaktere sahiplerse, karşılık veriyorlarsa, huzursuzlarsa ve öfke nöbetlerine çok yatkınlarsa, o zaman onların “kötü” bir erkek ya da kız olduğunu yüksek sesle söylemeyi iki kez düşünmeyiz.
Başkalarından ne beklediğimizle ilgili genellikle kendi oluşturduğumuz fikirler doğrultusunda hareket ederiz. Asalet veya iyilik olarak neyi anladığımız hakkında neyin uygun ve saygın olduğunu düşündüğümüze zaten karar verdik. Ve böylece, bunun sadece bir kısmı "başarısız olduğunda", iç yönergelerimizin tek bir unsuru karşılanmadığında veya gösterilmediğinde, o kişiyi düşüncesiz, zehirli ve hatta "kötü" olarak sınıflandırmaktan çekinmeyiz. Başkasının hikayesinde kurt olmak oldukça yaygındır. Bununla birlikte, bu vakaların çoğunda, o kırmızı başlık altında yaşayan kişiyi analiz etmek gerekir.
Kırmızı Başlıklı Kız hepimiz biliyoruz ki itaatkâr bir kızdır. Ormanda yaptığı yolculukta, alışılmış yoldan ayrılmaması gerektiğini biliyor. Uyulması gereken kurallar vardır ve kendisine öğretilenlere göre hareket etmelidir. Ancak kurt ortaya çıktığında bakış açıları değişir. Ormanın güzelliği, kuşların sesi, çiçeklerin dokunuşu, farklı hislerle dolu o yeni dünyanın kokusu onu büyülüyor. Bu nedenle hikayedeki kurt, tüm vahşiliğiyle sezgiyi ve insan doğasının diğer tarafını temsil eder.
Bu metafor şüphesiz her gün karşılaştığımız birçok dinamikleri daha iyi anlamamıza yardımcı oluyor. Hikayenin başındaki Kırmızı Başlıklı Kız gibi katı ve kuralcı bir davranış sergileyen insanlar var. İlişkilerin nasıl yürümesi gerektiğine, iyi bir arkadaşın nasıl olması gerektiğine, bir iş arkadaşının nasıl davranması gerektiğine ve neyin mükemmel bir evlat ve eş olacağına karar verdiler. Beyinleri, yalnızca uygunluk ve tekdüzelik aramaya programlanmıştır, çünkü en çok ihtiyaç duydukları şeyi bu şekilde elde ederler: güvenlik.
Hikâye Ters Gittiğinde
Bununla birlikte, yanlış bir akor basıldığında, biri beklediğinden farklı tepki verdiğinde, hareket ettiğinde veya tepki verdiğinde paniğe kapılır. Bu kişi aniden bir tehdit haline gelir ve bu onlarda strese neden olmaya başlar. Karşıt görüş saldırı olarak görülür. Farklı bir fikir, zararsız bir ret ya da beklenmedik bir karar onları derinden hayal kırıklığına uğratır ve hakaret ve küçümseme olarak görülür. Böylece neredeyse aramadan, tahmin etmeden ve hatta istemeden hikâyenin “kurdu”, sezgilerinin peşinden giden ve kaputun içinde yaşayan kırılgan varlığı inciten kişi olduk.
Bununla birlikte, hikayenin başka bir yönü daha var: Kırmızı Başlıklı Kız gibi davranıyoruz, kendi hikayesini uydurma hatasını yapan kız . Hayatımızın nasıl olması gerektiğine dair planlar çizer ve tasarlarız. İdeal bir aileye nasıl sahip olunacağı ve en iyi arkadaşımızın nasıl olması gerektiği hakkında. Ve tabii ki, asla bitmeyen ve hayatımızın geri kalan her parçasına uyan o mükemmel aşk. Sadece hayal etmek bile bizi heyecanlandırıyor, düşüncesi bile bize güven veriyor ve her şeyin istediğimiz gibi olmasını sağlamak için savaşıyoruz. Ancak hikaye bir hikaye olmaktan çıkıp gerçeğe dönüştüğünde, her şey çöker ve kurtlar neredeyse imkansız fantezilerimizi yutmak için gelir.
Siz Bu Hikayede Hangi Karaktersiniz?
Başkasının hikayesinde kurt olmak elbette güzel bir şey değil. O kurt olmamızın somut nedenleri olabilir veya olmayabilir. Durum ne olursa olsun, ilgili herkes için rahatsız edici deneyimlerdir. Ancak, görmezden gelemeyeceğimiz çok temel bir husus var. Bazen, başka birinin hikayesinde "kötü insan" olmak, kendi hikayemizde "iyi insan" olmamızı sağladı. Belki de yorucu ve mutsuz bir ilişkiden çıkabilen kahramandık ya da artık geleceği olmayan bir hikâyenin “sonunu” yazmaya cesaret eden karakterdik. İmkânsız masallarda yaşayan evcilleştirilmiş kurtlar haline gelmeden önce, cesaretimizi toplamalı, kendi içgüdülerimizi dinlemeli ve akıllıca, saygıyla ve kurnazlıkla hareket etmeliyiz. Kendi ilkelerine, ihtiyaçlarına ve değerlerine göre hareket etmek, kötü niyetli olmamaktır. Kişinin kendi içgüdülerine göre yaşaması ve hayat ormanında iyilerin her zaman çok iyi, kötülerin de her zaman o kadar kötü olmadığını bilmesidir. Önemli olan, kurt postu ve kukuletası olmadan, gerçek bir dürüstlükle birlikte yaşamayı bilmektir.
