Bir önceki yazımızda evde kendimiz yapmıştık çocuklarımızlar sporumuzu. Şimdi gelelim çocuklara yönelik yapılan kurslarda nasıl bir yol izleyebiliriz.  Çocuklar için açılan birçok branş ve özel kurslar var ancak bu kursların ya da branşların hangisinin çocuğumuza uygun olduğu konusunda iyi bir araştırma yapmamız lazım. Bu yaş gruplarında genelde bir branştan ziyade daha çok genel motor özelliklerini geliştirecek kurslara yönelmemiz gerek. Bu isteğimizi karşılayabilecek en etkili branş jimnastik. Hem çocuğumuzun fiziksel yapısını tanımaya ve şekillendirmeye yönelik hem de esneklik, çeviklik gibi özelliklerini geliştirmeye yönelik olan jimnastik branşında aileler neler yapmalı ve kurs hocaları neler yapıyor ve yapmalı onları konuşalım.   Öncelikle sevgili veliler çocuğumuzun neler yaptığını ve neler yapabileceğini az çok biliyor olmamız gerek. Yani 3 yaşındaki çocuktan olimpiyat sporcusu performansı bekleyip kurs saatinde hem çocuğa hem de hocaya bu doğrultuda yaklaşıp kimsenin motivasyonunu bozmayın. Unutmayın onlar daha çocuk ve çok küçük şeyleri başarmak da onlar için çok önemli ve hocalar da bu doğrultuda hareket ediyor zaten emin olun. Eğer çocuğunuz spor yaparken onu izleyip, bir şeyleri yapamasa da ona gülümseyip, daha iyi yapabileceği konusunda onu motive edebiliyorsanız lütfen her antrenmanını izleyin. Ama eğer durum bunun tam tersi ise lütfen o antrenmanı izlemeyin ve çocuğu spor yapmaktan soğutmayın. Çocuğumuzu kayıt ettirdiğimiz kurs da olması gereken özellikleri iyi bilip o özelliklerin olup olmadığını iyi takip edin. Öncelikle çocukla çocuk olabilen bir hoca olması lazım. Bunu ilk görüşte anlamak mümkün değil tabi ancak birkaç antrenman sonra bu ortaya çıkacaktır. Eğer hocamız çocuğumuza ulaşamıyorsa oradan uzaklaşın. İkinci bir özellik hocamız çocuklara her şeyi yapabileceğine inandırmakla yükümlü iken bazen de bazı şeyleri yapamayabileceğini de söylemeli. Yani Hayalci olmayan, doğrucu ve pozitif bir insan olmalı hocamız. Çocukları kandırmamalıyız. Son olarak hocamızın sizinle iletişimi nasıl? Sizi bir gelir kapısı olarak mı görüyor yoksa gerçekten amacı çocuklara bir şeyler katmak mı? Elbette bizden bir kazancı olacak ama bu ikinci planda olmalı. Bunu anlamak da birkaç antrenman ve sohbetten sonra size düşüyor.   Eğer tüm bu özellikler de hocamızda var ise ve çocuğumuzu ona emanet ediyorsak artık biz sadece izleyelim ve hocamız çocuğumuza çok abartılı olmadığı sürece kızsa da müdahale etmeyelim. Bırakalım hocamız işini yapsın. Hocamız işini yaptıktan sonra biz çocuğumuzla neler yapacağız onu konuşalım şimdi. Çocuğumuz antrenmanı bitirdikten sonra onu izlediyseniz bile ona neler yaptığını, nasıl geçtiğini sorun ve bildiğiniz şeyleri anlatsa bile sonuna kadar dinleyin ve sizce düzeltmesi gereken kısımlar varsa ona söyleyin; ’Şurada şöyle yapsaydın daha tatlı olurdu bence’ diyerek ona güzel dönütler vermemiz gerekir. Evde, sokakta, parkta ; ‘hadi gel kursta yaptığın gibi şunları yapalım’ gibi şeyler söyleyerek ona kursu önemsediğinizi ve onun da sevmesi ve önemsemesi gerektiğini aşılayın. Unutmayın sporla büyüyen bir çocuk hayatın her alanında daha pozitif ve bir adım önde olur. Hele bir de aile tarafından desteklenerek spor yapan çocuk dünyanın en şanslı çocuğudur. Çocuğunuza bu şansı verin.