Diye bir soru oluştu artık değil mi son dönemde hepimizin bilinç altında? Bir tarafımız buna inanıyor, bir tarafımız hadi canım bu dünya hepimize yeter değil mi diyor. Acaba dünyamız bu kadar insana gerçekten dar mı? Ciddi bir ikilemdeyiz. Hadi ben yine dünyanın en son iyi olduğu zamanlarını gördüm, belki çocuğumda biraz yeşil, biraz maviyi yaşar, ama ya torunlarım, acaba onları gri bir dünya mı bekliyor? Öyle bir dünya ki, kalan son gıda kaynakları için bir birini öldüren, o kaynaklar da bittiğinde bir birine yiyecek kadar vahşileşen insanların olduğu bir dünya. Son yıllarda sinema filmleri, diziler, kitaplar, haberler, söyleşiler artan dünya nüfusu ve bizleri bekleyen kıtlık üzerine. O nedenle savaşlar ve salgın hastalıklarda ölen insanlara, azalan mutlu evlilik ve artan kısırlık oranlarına üzülsek de, hayatta kalma içgüdümüz nedeniyle sanki gizliden seviniyor muyuz? Hadi bu durumu etraflıca ve cesurca birlikte değerlendirelim.